Την Λαμπροτρίτη του 2010 πήγα αρκετά πρωί στην Θεσσαλονίκη, για να εξυπηρετήσω κάποιο συγγενικό μου πρόσωπο, το οποίο έπρεπε να πάει, πολύ νωρίς τις πρωινές ώρες, στην εργασία του.
Στην επιστροφή, εξαιτίας της αϋπνίας και της κόπωσης που είχα και από τις προηγούμενες ημέρες, για δευτερόλεπτα έκλεισα τα μάτια μου και το αυτοκίνητο έπεσε, με το πλαϊνό μέρος του, επάνω στο προστατευτικό τοιχίο που υπήρχε! Η σύγκρουση ήταν σφοδρή γιατί έτρεχα με ταχύτητα 110χλμ. την ώρα! Όμως αντί να βγει από την πορεία του, συνέχισε να χτυπάει στο προστατευτικό τοιχίο παράλληλα και συνήλθα από τα δυνατά τραντάγματα! Με δυσκολία έφερα το αυτοκίνητο στο δεξιό μέρος του δρόμου και σταμάτησα. Δεν είχα πάθει απολύτως τίποτα και είδα έκπληκτος ότι ούτε το αμάξωμα του αυτοκινήτου είχε πάθει ζημιά! Αυτό συνέβη γιατί οι τροχοί χτυπούσαν απολύτως παράλληλα με το κάτω μέρος του τοιχίου, το οποίο ήταν εξογκωμένο! Αν χτυπούσα έστω και με γωνία 10 μοιρών, το αυτοκίνητο θα είχε ανατραπεί! Οι μοναδικές ζημιές ήταν να καταστραφούν τα δυο λάστιχα και οι ζάντες τους.
Ήταν η ημέρα της εορτής των νεοφανών αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης!
Ο π. Ιωάννης μου είχε δώσει, για να τα έχω στο αυτοκίνητο, ένα εικονάκι των τριών Αγίων και ένα σταυρουδάκι, που τα είχε ευλογήσει πριν από αρκετά χρόνια στα άγια λείψανά τους, για να με προστατεύουν όταν οδηγώ! Μάλιστα κάποτε που του τα έδειξα ενώ ήμασταν στο αυτοκίνητο, μου είπε: “Αυτά παιδί μου είναι μεγάλα φυλακτήρια”! Την ώρα του ατυχήματος άκουγα στο κασετόφωνο τα αναγνώσματα των Ευαγγελίων της Μεγάλης Πέμπτης του 2001, από τον π. Ιωάννη! Κάποτε μου είχε πει ότι έχουμε υποχρέωση προς τον Θεό και τους αγίους να ομολογούμε τα θαύματα που βιώνουμε στη ζωή μας!
Να έχουμε την ευχή του, καθώς και την ευχή και προστασία των τριών αυτών μεγάλων και νεοφανών αγίων μαρτύρων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, που τόσο πολύ είχε σε ευλάβεια ο άγιος Πατήρ!
Εκπαιδευτικός
